«ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙΣ ΣΗΜΕΡΑ ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΝΑ ΕΞΗΓΕΙΣ ΑΥΡΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ» (Τσόρτσιλ)

Το μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας μας δεν είναι τελικά η οικονομική κρίση όπως αυτή εκφράζεται από το Δημόσιο Χρέος , το Δημόσιο Έλλειμμα , την Ανεργία , το Έλλειμμα στο Εμπορικό μας Ισοζύγιο, αλλά το Έλλειμμα Αξιοπιστίας μας. Έλλειμμα αξιοπιστίας απέναντι στους ξένους ετέρους μας, που δεν αναφέρεται σε κάποια άτομα, αλλά σε έναν ολόκληρο λαό. Το είπε ο Πρωθυπουργός , το είπε ο Υπουργός Οικονομικών και μας το έδειξαν Ευρωπαίοι Αξιωματούχοι με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο!
Την ξεφτύλα την ένοιωσε ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών στις κατ΄ ιδίαν συναντήσεις τους στην Ευρώπη, αλλά και όλοι εμείς από τα επιτιμητικά λόγια των Ευρωπαίων, που μας διαπερνούσαν σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Με όποιον κι αν συζητήσεις το θέμα, κεντρική αναφορά έχουν οι «εθνικές φάπες» που τρώμε από τα «αδέρφια μας» στην Ευρώπη που μας θεωρούν ψεύτες και μπαγαμπόντηδες.
Ως τώρα θεωρούσαμε ότι το να είσαι Έλληνας είναι τίτλος τιμής . Αυτό το δικαίωμα μας το έδινε ο Αρχαιοελληνικός μας πολιτισμός, οι αγώνες μας για την ελευθερία της Ελλάδας αλλά και της Ευρώπης το 19ο και τον 20ο αι., οι αγώνες μας για τη Δημοκρατία, οι Έλληνες του Εξωτερικού με τις επιτυχίες τους στον οικονομικό τομέα , τις τέχνες και τις επιστήμες, οι Έλληνες που μεγαλούργησαν στο εσωτερικό της χώρας, στις τέχνες, τις επιστήμες, μας την έδιναν οι πολιτικές του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Γεωργίου Παπανδρέου, του Κων/νου Καραμανλή, του Ανδρέα Παπανδρέου. Μπορεί όλα αυτά να διαγράφονται με μια μονοκονδυλιά και να παίρνουμε την Ευρωπαϊκή ταυτότητα του «αφερέγγυου» , του «απατεώνα» επειδή το δημόσιο έλλειμμα είναι 12% αντί για 6%;
Ποιός φταίει; Ο υπάλληλος που κάνει δύο δουλειές για να τα βγάλει πέρα; Ο αγρότης και κτηνοτρόφος που πουλάνε το λάδι 2 ευρώ και το γάλα 30 λεπτά; Ο βιοτέχνης που δουλεύει σαν σκυλί για ψίχουλα και χωρίς καμιά προστασία για το προϊόν του; Ο εργάτης που δουλεύει 8 ώρες και παραπάνω για 700 ευρώ και με τα μισά ένσημα; Ο νέος που κάνει ότι δουλειά φανταστείς χωρίς ασφάλεια και μέλλον; Μπορεί να πει κανείς ότι ο Έλληνας δεν δουλεύει;
Για το πως φτάσαμε εδώ έχουμε πολλές δικαιολογίες όπως η διεθνής οικονομική κρίση , η αποβιομηχάνιση από τη δεκαετία του 70, η αποβιοτέχνιση και η αποαγροτικοποίηση που επέφερε η ευρωπαϊκή οικονομική πολιτική με αποκορύφωμα την περίφημη παγκοσμιοποίηση κλπ. Αλλά όλα αυτά αφορούν πολλές άλλες οικονομίες της Ευρώπης . Εμείς διαφέρουμε έναντι αυτών στην "αναξιοπιστία"!
Η ερμηνεία της κατάστασης μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι για όλα φταίει η μετριότητα αυτών που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς στην κεντρική πολιτική σκηνή με βουλευτές που δεν αξίζουν ούτε για διαχειριστές πολυκατοικιών, αλλά μπήκαν στη βουλή επειδή ήταν δημοφιλείς αθλητές ,τραγουδιστές, ηθοποιοί , μανεκέν κλπ, μπορεί να το διαπιστώσει κανείς με διοικητές και προέδρους οργανισμών που κατέλαβαν τις θέσεις τους επειδή απέτυχαν σαν πολιτευτές ή με άλλους παράγοντες της πολιτικής ζωής που έτσι αποζημιώνονται «ακριβά» για τις υπηρεσίες τους σε κόμματα, Το διαπιστώνει κανείς σε θέσεις νομαρχών , δημάρχων , νομαρχιακών και δημοτικών συμβούλων που δεν είναι άξιοι να μοιράσουν δύο γαϊδουριών άχυρα και διαχειρίζονται τις τύχες μας και τις τύχες των παιδιών μας. Επειδή όπως λέει ο λαός «το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι», όταν επιλέγουμε μετριότητες να μας κυβερνήσουν έχουμε αυτές τις επιπτώσεις. Αυτοί που προβάλλονται στις μεσημεριανές εκπομπές είναι δημοφιλείς αλλά δεν είναι πολιτικοί ηγέτες που θα οδηγήσουν την Ελλάδα μπροστά.
Στο σημερινό διεθνή ανταγωνισμό δεν μπορεί να προχωρήσει καμιά κοινωνία που κυβερνιέται από τους μέτριους.
Ο Μπέρναρτ Σω έλεγε: «Δημοκρατία είναι το πολίτευμα που μας εξασφαλίζει πως δεν πρόκειται να κυβερνηθούμε από άτομα καλύτερα από εκείνα που μας αξίζουν»!
Αυτοί που μας κυβέρνησαν ήταν αυτοί που μας άξιζαν;