Από τη στιγμή που άρχισε η εφαρμογή των Μνημονίων του ΔΝΤ και της Τρόικας στη χώρα μας, άρχισε και το ξήλωμα βασικών δικαιωμάτων των εργαζομένων και γενικά των πολιτών, που είχαν κατακτηθεί με αγώνες αιώνων και ήταν κατοχυρωμένα από το Σύνταγμα της χώρας και νόμους που ίσχυσαν για πολλά χρόνια. Μιλάμε για δικαιώματα που αφορούν έναν αξιοπρεπή μισθό για επιβίωση σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής , για εργασιακά δικαιώματα που προστατεύουν τον εργαζόμενο από την αυθαιρεσία των εργοδοτών (πχ ώρες και ημέρες εργασίας, συμβάσεις εργασίας, υγιεινή και ασφάλεια εργαζομένων κλπ ) δικαιώματα ασφαλιστικά, συνταξιοδοτικά, επιδόματα ανεργίας και δικαιώματα σε κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία η παιδεία. Η αποψίλωση όλων αυτών χρειάστηκε να στηριχθεί: α) στο συνασπισμό όλων των πολιτικών δυνάμεων που ευθύνονται για την Ελληνική Χρεοκοπία και βασίζουν την ύπαρξή τους στην διατήρηση του πολιτικού συστήματος που υπήρχε β) στην ενοχοποίηση όλου του Ελληνικού λαού ως συνυπεύθυνου στην καταλήστευση του τόπου (μαζί τα φάγαμε) και γ) στην δυσφήμιση κάθε αγώνα αντίστασης .
Έχουμε πολλές φορές ακούσει για τον κοινωνικό αυτοματισμό δηλ. την πολιτική των κυβερνώντων και των προπαγανδιστών τους μεγαλοδημοσιογράφων, να στρέφουν τη μια κοινωνική ομάδα ενάντια στην άλλη, κατατροπώνοντας κάθε φορά μια επαγγελματική ομάδα που αντιστέκεται, με συμμάχους τα θύματα της προπαγάνδας, δηλ. όλες τις άλλες επαγγελματικές ομάδες με μικρότερα οικονομικά και εργασιακά δικαιώματα. Κάθε δελτίο ειδήσεων έχει σαν στόχο μια υποτιθέμενη συντεχνία , την αριστερά και κάθε φωνή που ζητάει κάθαρση και τιμωρία. Χρησιμοποιείται με μεγάλη επιτυχία για το σύστημα ο όρος «συντεχνία» και όποιου του στερούν το μισθό , τη σύνταξη, το φάρμακο και βγαίνει στο δρόμο να φωνάξει, βγαίνει ο Πρετεντέρης στο κανάλι και λέει: «να η συντεχνία που θέλει να διατηρήσει τα προνόμιά της, ενάντια στο κοινωνικό σύνολο» . Συντεχνίες ακούσαμε ότι ήταν στη χώρα οι γιατροί , οι δικηγόροι , οι μηχανικοί, οι δάσκαλοι , οι καθηγητές πανεπιστημίων, οι νοσοκομειακοί , οι στρατιωτικοί , οι αστυνομικοί , οι δικαστές , οι δημοτικοί υπάλληλοι , οι αγρότες , οι μικρομεσαίοι , οι συμβολαιογράφοι , οι τραπεζικοί, οι.. οι… οι ….οι… . Πολιτικοί των τριών συγκυβερνώντων κομμάτων και μεγαλοδημοσιογράφοι δυσφημούν όλους αυτούς και προφανώς θεωρούν εκτός συντεχνιών τους πολιτικούς, τους βιομηχάνους, τους εφοπλιστές , τους φοροφυγάδες, τους Γερμανούς, τους Ολλανδούς τους Τραπεζίτες κ.ά. Επίσης δυσφημούν τους συνδικαλιστές με μια φασιστική ισοπεδωτική και μηδενιστική προπαγάνδα με σκοπό να διαλύσουν κάθε οργανωμένη αντίσταση των εργαζομένων. Αν θέλουν ας κάνουν κριτική στους επαγγελματίες συνδικαλιστές που είναι σήμερα πολιτικοί (βουλευτές, πολιτευτές) και στηρίζουν την συγκυβέρνηση και ας αφήσουν την αρνητική κριτική συλλήβδην, γιατί οι συνδικαλιστές εκλέγονται από τους εργαζόμενους και από αυτούς κρίνονται.
Στόχος είναι πλέον να στραφούν όσοι καταστράφηκαν οικονομικά και κοινωνικά από τα Μνημόνια, κατά όσων διατηρούν κάποια σταθερή σχέση εργασίας ή κάποιο αξιοπρεπή μισθό και να καταντήσουν όλοι εξαθλιωμένοι, μελαγχολικοί , τρομοκρατημένοι , άβολα ανθρωπάκια. Όλες οι συγκρίσεις γίνονται προς τα «κάτω» ώστε για κανέναν να μην υπάρξει αξιοπρεπής εργασία, άρα και αξιοπρεπής ζωή.
Εμείς θα πρέπει να επιλέξουμε αν θα ταχθούμε με όσους αυτοί ονομάζουν «συντεχνίες» ή με όσους ονομάζουν «καθαρούς πατριώτες» όπως τραπεζίτες, πολιτικούς, ιδιοκτήτες offshore , καταθέτες εξωτερικού , επενδυτές κλπ.
ΠΑΠΑΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΟΤΑ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ- ΔΩΡΙΔΑΣ
