Ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» ΔΕΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ!

Αν και τα μπάνια του λαού είναι η κύρια ενασχόλησή του αυτή την εποχή, αλλά και η μόνη διέξοδος στη γενική μαυρίλα που έχει προκαλέσει η οικονομική και πολιτική κατάσταση, κάποιοι για το «καλό μας» βέβαια, εργάζονται νύχτα- μέρα προκειμένου να μας πείσουν ότι είναι οι πιο κατάλληλοι για τοπικοί άρχοντες. Δεν αφήνουν κηδεία , γάμο ,χορό ,εκδήλωση που να μην είναι κοντά στο λαό. Πρώτοι στις εκκλησίες ,πρώτοι στις πλατείες, πρώτοι και στους χορούς . Αγκαλιές ανοιχτές, χειραψίες θερμές, χαμόγελα πλατιά, υποσχέσεις ατέλειωτες . Κάποιοι αφελείς ελπίζουν, ότι δεν έγινε στην τετραετία, θα γίνει προεκλογικά ,η μάντρα έξω από το σπίτι, το σωληνωτό στο χωράφι, η τσιμεντόστρωση στην αυλή. Τα μεγαλεπήβολα σχέδια της προηγούμενης τετραετίας , οι υποσχέσεις για ανάπτυξη της περιοχής ,για υποδομές στην οικονομία , στον πολιτισμό, στον αθλητισμό, στην κοινωνική πολιτική, υλοποιήθηκαν στο βαθμό που ο καθένας μας πλέον μπορεί να διαπιστώσει στην περιοχή που ζει και κινείται (Μην κοιτάξετε βέβαια το Δ.Δ Μαμουλάδας γιατί εκεί ο Δήμαρχος αποφάσισε να ακολουθήσει την πολιτική των προηγουμένων «Καποδιστριακών»Δημάρχων στις αποδομές !).
Το ζήτημα για όσους φιλοδοξούν να μας κυβερνήσουν δεν είναι τι θα υποσχεθούν τώρα, αλλά τι θα κάνουν μετά τις εκλογές.
Ο «Καλλικράτης» αρχικά είχε σαν στόχο την διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας ώστε να μπορεί να εναρμονιστεί η χώρα μας στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η Ευρωπαϊκή και Παγκόσμια Αγορά. Η Οικονομική κρίση της χώρας, μας έδωσε κι ένα ακόμη επιχείρημα για την ανάγκη να εφαρμοστεί και μάλιστα γρήγορα. Ήταν η ανάγκη περιορισμού του κράτους, μείωσης των δαπανών για την αυτοδιοίκηση, περιορισμού των επιχειρήσεων και οργανισμών της αυτοδιοίκησης και μείωση του ανθρώπινου δυναμικού που απασχολείται σ΄ αυτή.
Πριν εφαρμοστεί, δεν υπήρξε καμιά μέριμνα για την οργάνωσή του και αυτό έχω τη γνώμη ότι θα έχει ολέθρια αποτελέσματα, με δεδομένη και την χρεοκοπημένη οικονομία μας, αλλά και την χρεοκοπημένη πολιτική της χώρας μας(πως αλλιώς θα την χαρακτηρίζαμε τη στιγμή που η πολιτική μας εξουσία μας έχει πληροφορήσει ότι «χάσαμε μέρος της εθνικής μας ανεξαρτησίας»).
Συγκεκριμένα από την ψήφιση του «Καλλικράτη» οι Δήμοι και οι Νομαρχίες είναι σε πλήρη αποσύνθεση. Οι Δήμαρχοι που επιδιώκουν την επανεκλογή τους, με δάνεια και χρέη κάνουν ρουσφέτια. Εκτελούν φουσκωμένους και όχι πραγματικούς προϋπολογισμούς και τεχνικά προγράμματα, χωρίς να υπάρχει πραγματικό χρήμα. Λίγοι Δήμαρχοι που έχουν χρήματα, τα εξανεμίζουν μέχρι τελευταίας δεκάρας για να μην πάνε τα λεφτά στο νέο Δήμο! Γίνονται χιλιάδες μετατάξεις προσωπικού χωρίς κανένα κριτήριο και προγραμματισμό, παρά μόνο το προσωπικό συμφέρον και το ρουσφέτι. Δεν λειτουργούν οι οικονομικές υπηρεσίες και δεν γίνεται τίποτα που έχει «πολιτικό κόστος» για τους νυν δημάρχους(Στη Ναύπακτο παρκάρεις όπου θες, δεν σε γράφει η Δημοτική Αστυνομία). Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση ως προαπαιτούμενο για την επιτυχία του Καλλικράτη, θα έπρεπε να έχει ολοκληρωθεί πριν την ψήφιση του νόμου και δεν προχώρησε(Αυτό θα εξυπηρετούσε τους πολίτες ώστε κάθε θέμα τους να λύνεται χωρίς να μετακινούνται από υπηρεσία σε υπηρεσία και από κατσάβραχο σε πεδινό). Όλα αυτά μαζί με τις υπερχρεωμένες ΔΕΥΑ, και Αναπτυξιακές (και άλλες επιχειρήσεις της αυτοδιοίκησης) και με τις νέες τεράστιες ανάγκες που δημιουργούνται στις ανταποδοτικές υπηρεσίες όπως ΧΥΤΑ, αποχέτευση ,υδρευση , καθαριότητα και φωτισμός της πόλης, θα δημιουργήσουν νέους Δήμους με πολλά οικονομικά προβλήματα που εν τέλει θα οδηγήσουν σε καταστάσεις τύπου «Ολυμπιακής» και «ΟΣΕ».
Ένα τελευταίο επιχείρημα υπέρ του Καλλικράτη που ήταν ο «Εκδημοκρατισμός της χώρας» με την αποκέντρωση των εξουσιών και την συμμετοχή του πολίτη στη λύση των προβλημάτων, πάει περίπατο, με τον ασφυκτικό έλεγχο του κράτους στην τοπική αυτοδιοίκηση αλλά και τον στραγγαλισμό της αυτοδιοίκησης με τα «χρίσματα» από τα κόμματα και την επιβολή ονομάτων της κεντρικής πολιτικής σκηνής ως υποψηφίων και όχι τοπικούς άρχοντες βγαλμένους μέσα από την τοπική κοινωνία και τα προβλήματά της.
Η πολιτεία όπως για κάθε θέμα, μας ρίχνει στη θάλασσα απροετοίμαστους και θα δούμε αν θα κολυμπήσουμε ή θα πνιγούμε.
Οι πολίτες θα πρέπει να προετοιμάζονται για νέα μέτωπα αγώνων και οι νέοι άρχοντες καλού κακού ας κοιτάξουν τη φυσική τους κατάσταση ώστε να αντέχουν το «ξύλο»…

Σημ. Θα ήμουν πιο αισιόδοξος αν δεν υπήρχε ο «Καποδίστριας», που κάποτε υποστήριξα με πάθος…